Όσοι από σας έχετε γεννηθεί κάπου μεταξύ 1985 και 1990 χειροκροτάτε τώρα. Είμαι σίγουρος πως λέτε “πες τα Boomer, καιρός ήταν, και πολύ άργησες”. Όσοι πάλι γεννηθήκατε μετά το 2000 δεν έχετε ιδέα γιατί πράγμα μιλάω, αλλά για αυτό είμαι εδώ. Σήμερα θα μιλήσουμε για το ΕΠΟΣ της Team 17, το Worms Armageddon.
Λίγα Λόγια για την εποχή του Worms Armageddon
To Worms Armageddon βγήκε το 1999 και αυτό σημαίνει πολλά. Πριν ξεκινήσουμε λοιπόν να μιλάμε για το Worms, καλό ήταν να μιλήσουμε λίγο για την εποχή και να καταλάβουμε το context στο οποίο δημιουργήθηκαν τα Worms.
To gaming στα 90’s δεν ήταν οι περίπλοκες ιστορίες με τον ρεαλισμό και τους χαρακτήρες που είναι λες και τους έγραψε ο Τσέχωφ. Ήταν περισσότερο ένα κουλουβάχατα, με όλες τις ιδέες από το brainstorming να παίρνουν έγκριση. Πραγματικά, ο,τι τρελή ιδέα πετούσε κάποιος, αυτή γινόταν παιχνίδι. Ιταλός υδραυλικός τρώει μανιτάρια, πατάει χελώνες και προσπαθεί να σώσει μια πριγκίπισσα στο μανιταροβασίλειο. Τέλεια, πάμε! Σκάβουμε στον Άρη και βρίσκουμε τις πύλες της κολάσεως επομένως στέλνουμε έναν στρατιώτη να νικήσει τον άρχοντα του σκότους. Ναι κουλ, μια χαρά! Παιχνίδι, όπου σκοτώνεις ναζί και στο τέλος σκοτώνεις τον Χίτλερ; Εννοείται δικέ μου! Τι θα λέγατε για παιχνίδι με αυτοκίνητα στο οποίο παίρνεις πόντους αν πατήσεις την γιαγιά με το πι. Metal Gear Solid – δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω.
Κάτσε έχει και συνέχεια. Παλαβιάρης με κοντομάνικο κρατάει οπλοπολυβόλο και σκοτώνει εξωγήινα βουβάλια από τον Σείρο. Μέσα! Πάμπλουτη αρχαιολόγος φοράει κοντά σορτς και σκοτώνει δεινόσαυρους κάνοντας κωλοτούμπες στον αέρα. Εννοείται. Παλαβιάρα αλεπού που τρέχει, σπάει κασόνια και τρώει μήλα; Μπλε σκατζόχοιρος που τρέχει σαν τον Φλας και μαζεύει κάτι χρυσά δαχτυλίδια και πολεμάει με έναν κακό ρομπο-επιστήμονα; Sign me up! Οκ, καταλάβατε τι θέλω να πω.
Τι είναι τα Worms
Ε τα Worms ήταν μια αντίστοιχη φάση. Μετά από ένα τρελό μεθύσι και ίσως με την επήρεια παραισθησιογόνων, οι τυπάδες της Team 17 είπαν να το τερματίσουν. Να βάλουμε, λέει, σκουλήκια που θα κρατάνε όπλα (κι ας μην έχουν χέρια) σε κάτι σουρεάλ πίστες και να τα βάζουμε να σκοτώνονται. Οκ, και τι όπλα να έχουνε. Εκεί απλώς βάλανε τυχαίες λέξεις σε ένα κουτί, τις ανακατέψανε και ό,τι έβγαινε το έκαναν όπλο. Και κάπως έτσι γεννήθηκε το worms, το οποίο έφτασε στο ζενίθ του με το Armageddon
Τα Όπλα των Worms
Όπως προείπα τυχαίες λέξεις. Βασικά, αν μπορείτε να το σκεφτείτε, το έχουν κάνει όπλο. Και αν σας φάνηκαν οι προηγούμενες ιδέες γελοίες, ετοιμαστείτε, γιατί κυριολεκτικά βάλανε όλες τις ηλίθιες ιδέες από το brainstorming και το πήγαν επίπεδο over 9000. Μια χειροβομβίδα που παίζει το “Αλληλούια”. Ένα πρόβατο. Ένα πρόβατο που πετάει. Μια μπανάνα απλή και μια σούπερ. Ένας γάιδαρος, κάτι χαλιά λες και είμαστε η Μοιραράκη ξερωγώ, ένας χιονάνθρωπος, μια γιαγιά με ντέφι, μια τρελή αγελάδα, ένας ασβός, κάτι πυρηνικά από το Ταζ Μαχάλ και το κανονικό Αρμαγεδών. Και φυσικά είχαμε τα πιο νορμάλ, όπως μπαζούκες και ούζι, αλλά ποιος νοιάζεται.
Το Multiplayer
Κάποτε η έννοια του Multiplayer δεν είχε να κάνει online και Lan. Όταν παίζαμε Worms και ερχόταν η σειρά του επόμενου, απλώς σηκωνόμασταν από την καρέκλα και καθόταν ο άλλος. Έπαιζε τη σειρά του και σηκωνόταν και πηγαίναμε με την σειρά. Έτσι ήταν το 1990 το multiplayer. Διασκεδάζαμε όχι μόνο με το να παίζουμε, αλλά και με το να βλέπουμε τους αντιπάλους μας να παίζουμε. Ήταν ένα πρωτόγονο multiplayer, αλλά ήταν ένα multiplayer που έφερνε την παρέα κοντά. Ναι, είχε online, αλλά ας είμαστε ρεαλισταί: το 1999 το online gaming στην Ελλάδα και κυρίως στην Κύπρο ήταν όνειρο απατηλό και μαστιζόταν από την πανώλη που λεγόταν “ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΘΕΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΜΑΡΟΥΛΛΑ”. Ρεσπέκτ σε όλες τις θείες Μαρούλλες εκεί έξω.
Τα Ελληνικά του Worms Armageddon
Εννοείται πως κάθε παιχνίδι που έχει υπόνοια ελληνικών, έπιανε με την μία στον ελλαδικό και τον κυπριακό χώρο. Τα έχουμε ξαναδεί και το Worms δεν αποτελεί εξαίρεση. Μια από τις μεγάλες χαρές του παιχνιδιού ήταν να ακούς την σπαστική φωνή των worms να πετάνε ατάκες στα ελληνικά. “Πρόσεχε” ή “Να πάρει” ή το κλασικό “μαλάκα” που φέρνει χαμόγελα κάθε φορά που λέγεται σε παιχνίδι. Μπορεί το ελληνικό στοιχείο να έχει πάρει τα πάνω του τα τελευταία χρόνια, αλλά το 1999 δεν έβρισκες πολλά παιχνίδια με υποστήριξη ελληνικών.
Επίλογος
Τελικά γιατί το Worms Armageddon; Η απάντηση είναι απλή. Πλέον δεν φτιάχνονται τόσο ανόητα και χαλαρά και χαβαλεδιάρικα παιχνίδια. Αν φτιάχνονται είναι indie και κάτσε βρες τα. Κάποτε τα video games ήταν απλώς διαδραστικά καρτούν. Ούτε η τεχνολογία σήκωνε κάτι άλλο, ούτε και τα παιχνίδια ήθελαν να είναι για “μεγάλους”. Το κύριο τους κοινό ήταν τα παιδιά και δύο τινά υπήρχαν. Ή θα έφτιαχνες κανένα παιδικό platformer για να διασκεδάζουν τα πιτσιρίκια, είτε θα έφτιαχνες κάτι που θα τα ιντρίγκαρε με το “ενήλικο περιεχόμενο” και φυσικά εννοώ το MORTAL KOMBAT. Τα Worms είχαν μια κωμική βία που τα έκανε αγαπητά στους πάντες.
Πλέον ο ρεαλισμός και οι οσκαρικές ερμηνείες και το gameplay που ισοδυναμεί με εθισμό είναι η νόρμα. Και είναι ωραία που υπάρχουν τόσο μεγάλες παραγωγές και το gaming δεν είναι απλώς για παιδιά, αλλά μετατρέπεται στο mainstream entertainment. Όμως μου λείπουν και οι εποχές που κάθε θεότρελη ιδέα κατάφερνε και έβγαινε προς τα έξω και δεν την ένοιαζε αν θα χάσει λεφτά ή αν θα βγάλουν κέρδος οι shareholders. Είτε είχε να κάνει με έναν ιταλό υδραυλικό, είτε με έναν μπλε σκατζόχοιρο, είτε με κάτι σκουλήκια που κρατάνε μπαζούκες και πετάνε μπανανοβόμβες το ένα στο άλλο.
