«The sands of time have run out, son of Durotan». Σήμερα θα μιλήσουμε για το Warcraft 3: Reign of Chaos.
Το Warcraft 3: Reign of Chaos βγήκε το 2002 και άλλαξε τον κόσμο του gaming για πάντα. Ήταν ένα παράξενο υβρίδιο, καθώς ήταν ένα RTS με τα economies και τον χάρτη του, αλλά είχε στοιχεία από RPG. Το Warcraft 3 είχε hero units, item inventory και κυρίως ένα main campaign που τα έκανε όλα σωστά. Αυτό το μοναδικό του ιδιαίτερο στυλ, το έκανε να κερδίσει την αποδοχή του κόσμου και να το εδραιώσει ως ένα από τα πιο επιτυχημένα RTS.
Η ιστορία του Warcraft 3
Πολύ επί τροχάδην, το Warcraft 3 έλεγε την ιστορία μιας δαιμονικής εισβολής, από την σκοπιά τεσσάρων διαφορετικών campaign και πρωταγωνιστών. Πρώτα είχαμε την ιστορία του Arthas, ενός πρίγκιπα που κάνει εγκλήματα πολέμου με σκοπό να σώσει το βασίλειό του. Αφού μετατρέπεται σε αρχικακό, τον βλέπουμε να καταστρέφει το βασίλειό του για να προλειάνει την κατάκτησή του από τους δαίμονες. Στο τρίτο ακολουθούμε την ιστορία του orc chiftain Thrall που προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα πατρίδα για τα orcs, εν μέσω της δαιμονικής εισβολής και τελευταία βλέπουμε την ιστορία της Tyrande Whisperwind και πώς όλες οι φυλές του πλανήτη ενώνουν τις δυνάμεις τους για να πολεμήσουν δαίμονες και άλλα πλάσματα του σκότους.
Ιστορίες και Ήρωες με νόημα
Ήδη έχουμε εντοπίσει το πρώτο σημείο του Warcraft που το έκαναν ξεχωριστό, τόσο μέσα στο franchise όσο και στην ιστορία του gaming. Εκεί που τα προηγούμενα παιχνίδια είχαν απλώς campaigns για να σου μαθαίνουν τα κατατόπια, το Warcraft 3 είχε ιστορία. Δεν ήταν απλό campaign. Είχε ιστορία που είχε βάθος, ηθικά διλήμματα, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και πραγματικό συναισθηματικό διακύβευμα. Το Warcraft 3 μας έδωσε χαρακτήρες όπως ο Arthas και ο Illidan και η Sylvanas. Έδωσε βάθος σε παλαιότερους χαρακτήρες όπως ο Medivh. Αποστολές όπως το Culling of Statholme δεν ήταν απλώς «αποστολές». Ήταν ηθικά διλήμματα και βασικοί πυλώνες της ιστορίας. Η μεταστροφή του Arthas ή η θυσία του Illidan είναι από τα διαμάντια του πρώιμου gaming. Το Warcraft 3 ήταν η απόδειξη πως το gaming και τα RTS μπορούσαν να πουν μια ιστορία με αξιώσεις.
Εκεί που το πρώτο και το δεύτερο παιχνίδι ήταν απλώς ιστοριούλες τύπου «πήγαινε εκεί» ή «κάνε αυτό», το Warcraft 3 ήταν το παιχνίδι που έθεσε τα θεμέλια του κόσμου του Warcraft και το έβγαλε από την σκιά του Tolkien και της αντιγραφής. To Warcraft 3, επαναλαμβάνω, ήταν το παιχνίδι που εδραίωσε το Warcraft σαν αυτόνομη οντότητα.
Gameplay του Warcraft 3
Το ιδιαίτερο του gameplay ήταν το δεύτερο στοιχείο του. Το Warcraft δεν έπαιζε σαν τα RTS που είχαμε συνηθίσει. Δεν ήταν όπως το Age of Empires, το Command and Conquer, ή το Cossacks. Δεν είχες στρατούς ολόκληρους να καταλαμβάνουν την οθόνη. Είχες μόνο μικρές ομάδες τις οποίες μπορούσες να ελέγξεις με μεγαλύτερη ευκολία. Και πάλι το gameplay του είχε περισσότερα σενάρια από ένα απλό RTS. Δεν ήταν μόνο «φτιάξε στρατό, κατέστρεψε την αντίπαλη βάση». Κάποιες φορές θύμιζε επικίνδυνα ARPG. Άλλες φορές ήταν tower defense. Κάποτε έδινε έμφαση στο base building και άλλες στην μάχη. Και φυσικά υπήρχε εκείνη η αποστολή που ο Illidan γινόταν θεός και κατέστρεφε μόνος του ορδές από δαίμονες.
Κάτι που μας φέρνει στον ιστορικότερο λόγο που το Warcraft 3 άλλαξε τον χάρτη του gaming. Το Warcraft 3 γέννησε δύο από τα μεγαλύτερα παιχνίδια που υπήρξαν ποτέ, το ένα από την ιστορία του και το άλλο από το gameplay του.
Warcraft 3: The Legacy
The World of Warcraft
Όσον αφορά την ιστορία του, το Warcraft 3 γέννησε το World of Warcraft, το μεγαλύτερο MMO στην ιστορία. Η ιστορία ήταν σε τέτοιο επίπεδο που γέννησε την ανάγκη για έναν ολόκληρο ενιαίο κόσμο, όχι απλώς χάρτες και αναφορές. Και η Blizzard μας ικανοποίησε στο έπακρο. Μετατρέποντας το Warcraft σε MMO μας έβαλε μέσα στον κόσμο και μας έκανε μέρος του. Πλέον μπορούσαμε να περιπλανηθούμε στα μέρη που είχαμε παίξει και να δούμε τους χαρακτήρες που αγαπήσαμε, κι ακόμη περισσότερο να δημιουργήσουμε και να μοιραστούμε περιπέτειες μέσα στον φανταστικό κόσμο που γέννησε το Reign of Chaos. Είκοσι χρόνια μετά, το World of Warcraft παραμένει στο προσκήνιο, προχωρώντας την ιστορία και εμπλουτίζοντας την παράδοσή του.
…Και τα MOBAs…
Από την άλλη πλευρά, Warcraft 3 γέννησε το mod του DOTA και ως εκ τούτου όλη την γενιά των MOBA που αγαπήσαμε και μισήσαμε. Ίσως η απόδειξη για το πόσο λίγο RTS ήταν το Warcraft 3 και πόσο ευέλικτο ήταν στο να δημιουργήσει νέα πράγματα, έξω από το αυστηρό genre. Η έμφαση στα hero units και τα μοναδικά abilities που είχαν, έδωσε τροφή για έμπνευση τόσο στα MOBA όσο και στο WoW. Τα αρχέτυπα των paladins με τις αύρες τους, των δρουίδων και των demon hunters, των shamans και των blademasters έχουν τις ρίζες τους εδώ. Ακόμη και το γεγονός πως μάζευες εμπειρία για να δυναμώσεις τους ήρωές σου, ήταν ένα ενδιαφέρον δάνειο από τα RPG, το οποίο κούμπωσε ακριβώς στο παιχνίδι.
Το Warcraft 3 ήταν ένα παιχνίδι σταθμός στην ιστορία του gaming. Για μένα περισσότερο κι από το ίδιο το World of Warcraft και τον χαμούλη που έκανε. Ήταν το παιχνίδι που εδραίωσε την Blizzard μαζί με το Diablo II και την έβαλε στο Πάνθεον των δημιουργών. Συνδύαζε με μοναδικό τρόπο μια απίστευτα μαγευτική ιστορία, με ένα gameplay το οποίο ήταν πρωτότυπο και ταυτόχρονα άφηνε χώρο για πειραματισμό.
Ένα παιχνίδι δεν είναι μόνο οι πωλήσεις που κάνει ή το hype ή οι παίχτες που μαζεύει στο steam. Είναι η σφραγίδα που αφήνει και πως επιδρά στο gaming χρόνια μετά. Είναι κατά κάποιον τρόπο η κληρονομιά που αφήνει. Το Warcraft 3 έχει μια τεράστια κληρονομιά πίσω του, ένα lore και ένα gameplay σχεδόν απαράμιλλο. Θα έλεγα τόσο μεγάλη είναι η κληρονομιά του, που ακόμη και η ίδια η Activision Blizzard δεν μπορεί να την λερώσει – παρά τις φιλότιμες προσπάθειές της.
