Δεν το περιμένατε ε; Ούτε κι εγώ. Έλα που η απόλυτη επιτυχία της Warhorse μπαίνει στο στόχαστρο του Hate the Game. Σήμερα θα θάψουμε το Kingdom Come Deliverance 2, και θα δούμε μια ακόμη παθογένεια της βιομηχανίας του gaming. Το να δίνεις λευκές επιταγές και ελαφρυντικά σε ένα παιχνίδι που ναι, είναι εξαιρετικό, αλλά παρουσιάζει αδυναμίες. Δεν μπαίνω καν στον κόπο να αναφερθώ στο “τι είναι” το Kingdom Come Deliverance 2. Ξεκινάμε με τις αδυναμίες
Καμία βελτίωση στο Gameplay
Το Kingdom Come Deliverance 2 γενικά βασίζεται σε μια γενική φόρμουλα, η οποία έχει μια βαθιά αντίθεση μέσα της. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που όλοι – ακόμη και αυτοί που το λατρεύουν, όπως εγώ – παραπονιούνται. Από την μια, το παιχνίδι θέλει να υιοθετήσει την λογική, όσο παίζεις γίνεσαι καλύτερος. Από την άλλη θέλει να υιοθετήσει την λογική είσαι noob, θα αποτύχεις και θα ζήσεις με τις αποτυχίες σου.
Αυτό είναι αντιφατικό και δημιουργεί ένα τεράστιο βάρος στο παιχνίδι που δεν χρειάζεται. Αντί να έχεις το παίζω-γίνομαι καλύτερος-παίζω περισσότερο-κερδίζω περισσότερο, έχεις το εξής. Παίζω-αποτυγχάνω-αναγκάζομαι να παίζω λιγότερο-δεν γίνομαι καλύτερος. Το παιχνίδι σαμποτάρει τον εαυτό του.
Αυτό γίνεται ιδιαιτερα εμφανές στη μάχη. Άντε στην αλχημεία και στο stealth λες “θα αποτύχω, θα ξαναπροσπαθήσω”. Στη μάχη όμως που δεν μπορείς να κάνεις respawn και είναι “game over”, αυτό είναι αδύνατον. Στη μάχη ή κερδίζεις ή πεθαίνεις και ακριβώς επειδή είναι τόσο απαίσια σχεδιασμένη, το κάνει σχεδόν μαρτύριο για τον παίχτη. Θα μου πείτε πως μπορείς να παραδοθείς ή να φύγεις. ΧΑ. Και πάμε στο επόμενο κομμάτι.
Η Μάχη του Kingdom Come Deliverance 2 είναι ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ
Ακόμη κι αυτοί που το αγάπανε, το λένε. Χειρότερα, αυτοί που αγαπήσανε το πρώτο, το λένε. Βασικά η μάχη και στα δύο παιχνίδια χωρίζεται σε τρεις βασικές κατηγορίες. 1 εναντίον 1, 1 εναντίον Πολλών και οι Μάχες. Στο πρώτο παιχνίδι δουλεύουν κάπως το πρώτο και το τρίτο. Στο Kingdom Come Deliverance 2 δεν δουλεύει τίποτα. Πάμε να δούμε γιατί
1v1
Η κλασική μονομαχία. Ο λόγος που δουλεύει στο πρώτο παιχνίδι είναι ένας. Counter attacks. Αν είχες το perk, μπορούσες να αποκρούσεις και να αντεπιτεθείς στον αντίπαλό σου κάνοντάς του σίγουρη ζημιά. Αυτό δεν ισχύει πλέον. Κάθε αντίπαλος- και εννοώ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ – μπορεί να κάνει parry και counter τα πάντα. Επομένως στις αρχές, η μάχη πάει ως εξής. Σου επιτίθονται-κάνεις counter-σου κάνουν counter στο counter – το stamina τελειώνει-σε βαράνε με ένα combo που σου τρώει το 75% της ζωής. Είσαι dead meat.
Αυτό ίσως να δούλευε αν το surrender και το flee ήταν λογικές επιλογές, αλλά δεν είναι. Ο λόγος είναι γιατί όταν φτάσεις στο αμήν και θες να φύγεις, ο αντίπαλος δεν σε αφήνει ούτε να παραδοθείς, ούτε να φύγεις. Και πού να πας δηλαδή. Στο 25% της ζωής αιμορραγείς και έχεις τραυματιστεί. Ακόμη και να γυρίσεις να τρέξεις δεν γίνεται, γιατί θα σε φτάσουν και θα σε σκοτώσουν.
Κι αυτό είναι κάτι που είναι πιο εξωφρενικό ακόμη και από Dark Souls. Ακόμη και στο Dark Souls, μπορείς να γιατρευτείς mid-combat φουλ και οι δυνάμεις σου δεν εξαρτώνται από το HP σου. Όμως όχι στο Kingdom Come Deliverance 2. Εδώ, κάθε χτύπημα σου τρώει από το “Max health και Stamina” άρα κάθε χτύπημα που τρώς, κάνει τη μάχη πιο δύσκολη γιατί δεν μπορείς ούτε να γιατρευτείς φουλ, ούτε να έχεις φουλ stamina. Άρα φανταστείτε να έχετε δύναμη για 5 χτυπήματα και μετά από ένα χτύπημα του αντιπάλου, το stamina σας να σας επιτρέπει μόνο τρία. ΚΟΛΑΣΗ.
Κι άλλα προβλήματα στη μάχη
Τα hit detection είναι για γέλια. Μια βαράς, δύο αστοχείς. Μπορεί να είσαι σε απόσταση τριών ηλεκτρονίων και πάλι να αστοχήσεις σε σίγουρο χτύπημα. Μήπως έχεις το υψηλό έδαφος, Άνακιν; Χα! Το παιχνίδι δεν είναι ρυθμισμένο για μάχη σε διαφορετικά υψόμετρα, έτσι όλες οι μάχες σε λόφο πάνε στο βρόντο.
Τα Combos είναι άλλη πονεμένη ιστορία. Προσωπικά δεν κατάφερα να κάνω ακόμη combo εκτός practice. Το βασικό σε ένα σύστημα combo είναι η ταχύτητα και το responsiveness. Γρήγορες κινήσεις που το σύστημα καταλαβαίνει και που οδηγούν σε μεγαλύτερο damage. Το combo δουλεύει για τους αντιπάλους – όταν θα σου φανε 75% της ζωής σου – αλλά σπανιότερα για σένα. Ο λόγος είναι πως η μάχη είναι αρκετά αργή και τα animations ακόμη πιο αργά και το stamina πέφτει γρήγορα. Στην απίθανη περίπτωση να χτυπήσετε κάποιον από την μεριά που ξεκινάει το combo, οι πιθανότητες είναι πως α) κάτι θα πάει λάθος στο registration των combos και δεν θα σας βγει β) o αντίπαλό σας θα ανακάμψει και θα σας κάνει parry, block ή κάτι αντίστοιχο.
Το χειρότερο στη μάχη του Kingdom Come Deliverance 2
Όλα αυτά μπορείς κάπως να τα αποφύγεις. Λες πως η μάχη δεν είναι για σένα και πας παρακάτω. Κάνεις την προσευχή σου να ψηλώσει γρήγορα το Speech, μπας και γλιτώσεις καμιά μάχη. Και το παιχνίδι το ξέρει και εννοείται πως κάνει ό,τι μπορεί για να σου κάνει τη ζωή μίζερη. Έτσι το παιχνίδι σε πετάει σε αναγκαστικές μονομαχίες και αναγκαστικές μάχες. Ενώ σε πολλά σημεία σου αφήνει την επιλογή, σε επίσης πολλά σημεία, απλώς σε πετάει μέσα θες δεν θες.
Αλλα γίνεται χειρότερο. Το παιχνίδι σου επιτρέπει να έχεις loadouts με outfits. Έχεις π.χ loadout για μάχη σώμα με σώμα, με πανοπλίες και κράνη και chainmail σαν τον Aragorn. Μετά μπορείς να έχεις ένα loadout για stealth με ρούχα που δεν κάνουν θόρυβο ή μπορείς να ντυθείς ευγενής για ψηλότερο charisma. Όλα καλά, θα μου πείτε. ΑΜ ΔΕ! Γιατί μπορεί εσύ να είσαι ντυμένος με ρούχα ευγενή και το παιχνίδι να σε πετάξει σε μάχη μετά από cutscene. Ωραία και γιατί δεν αλλάζεις σε πανοπλία, θα ρωτήσετε. Γιατί δεν γίνεται. Το σύστημα δεν σε αφήνει να αλλάξεις loadout σε μάχη, κάτι που σημαίνει ένα πράγμα. Load previous save, γιατί δεν μπορείς να πας στην μάχη με το βρακί και το φακιόλι. 3 ξεχωριστές περιπτώσεις έχω για το συγκεκριμένο και τις 3 κόντεψα να σπάσω την οθόνη από τα νεύρα.
Κι άλλες αστοχίες στα υπόλοιπα συστήματα
Το πρώτο παιχνίδι είχε όλα αυτά τα προβλήματα, αλλά τα υπόλοιπα ήταν άψογα. Η αλχημεία, και το stealth και το lockpicking ήταν πολύ καλά. Έχω να το λέω. Όμως είμαι σίγουρος πως οι devs τα άλλαξαν επίτηδες. Επειδή θέλουν να σε βλέπουν τόσο να υποφέρεις, άλλαξαν βασικά συστήματα, ώστε να μην έχεις το πλεονέκτημα πως τα ξέρεις από πριν.
Η αλχημεία και το lockpicking είναι τα χειρότερα παραδείγματα. Π.χ στην αλχημεία πρόσθεσαν το να κατεβάζεις το καζάνι που κάνει αυτόματα το καζάνι να βράζει. Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα γιατί σε μερικά φίλτρα δεν χρειάζεται να πατάς τον αέρα για να βράζει. Ξέρετε πόσα αποτυχημένα saviour snaps έκανα, μέχρι να μάθω από guide πως δεν πρέπει να βράζω πολύ την Μπελαντόνα;
Στο lockpicking όμως το τερμάτισαν. Θεωρητικά βρίσεις το ιδανικό σημείο και το κρατάς με το mouse όσο γυρίζεις την κλειδαριά. Αυτό σημαίνει πως θεωρητικά θα έπρεπε να ανοίγεις και πιο δύσκολες κλειδαριές, αν έχεις την ικανότητα και την τύχη με το μέρος σου. ΧΑ! Πλέον το ίδιο το σύστημα σε σαμποτάρει, κάνοντας το lockpick να κουνιέται μόνο του. Μην μπορώντας να το κρατήσεις σταθερό, το lockpicking γίνεται αδύνατον, για ό,τι δεν θέλει το παιχνίδι να πετύχεις.
Τα καινούργια όπλα του Kingdom Come Deliverance 2
Τα είχα πει και τα είχα προβλέψει. ΚΑΠΟΙΑ ΖΩΑ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΑΝΕ!
Είχα πει εδώ, πως τα νέα όπλα είναι καλά για το hype, αλλά επειδή το παιχνίδι βασίζεται στον ρεαλισμό δεν θα είναι λειτουργικά. Το crossbow και το hand cannon θα θέλουν μια αιωνιότητα και μια μέρα για να γίνουν reload, κάτι που σημαίνει πως δεν θα βολέψουν στη μάχη. Διαφορετικό σύστημα, το ίδιο δυσλειτουργικό με τα προηγούμενα. Αν αστοχήσεις, απλώς την έβαψες. Μέχρι να βάλεις το νέο βέλος ή την νέα σφαίρα, ο εχθρός σε έφτασε, σε σκότωσε και σου έκανε και τα εννιάμερα. Πραγματικά. Μόνο σε φουλ μάχη ΊΣΩΣ και να δουλεύουν, κυρίως γιατί κανείς δεν ασχολείται μαζί σου. Αλλά απαξ και ασχοληθουν, καλύτερα να αμυνθείς πετώντας πέτρες, από το να ξαναγεμίσεις το όπλο σου.
Η Ιστορία
Ποτέ η ιστορία του Kingdom Come Deliverance δεν ήταν το δυνατό του χαρτί. Είχε ωραία side quests, αλλά η κύρια αποστολή ήταν ακόμη μία ανάμεσα στις τόσες άλλες αφηγήσεις που σου προσέφερε ο κόσμος. Ακόμη μια περίπτωση που το παιχνίδι γίνεται αντιφατικό στην ουσία του. Θέλουμε να είμαστε open world sandbox, αλλά θέλουμε και single player linear ιστορία. Όμως και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται.
Έτσι ξεχνάς την κύρια αποστολή για ώρες ολόκληρες, μέχρι να την ξαναπιάσεις. Και εύχεσαι να μην την είχες ξαναπιάσει, γιατί το παιχνίδι σε μισεί και σε ρίχνει σε καταστάσεις, στις οποίες δεν είσαι ρυθμισμένος να ανταπεξέλθεις. To pacing είναι καλό αν κυνηγάς μια αποστολή, αλλά συνολικά πάσχει.
Οι διάλογοι δεν είναι τίποτα σπουδαίο ή βαθύ. Ο Henry είναι μια μιζέρια από την αρχή μέχρι το τέλος. Όλη την ώρα κλαίγεται για το σπαθί ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΚΑΣΤΡΩΣΕ στο πρώτο παιχνίδι. Σε σημείο να θέλω να τον κάνω meme “Where is the money Lebowski”. Ο Capon είναι αντιπαθητικό κλάπ… και ειδικά στην αρχή τον μισείς από το πόσο ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟΣ ΒΟΥΤΥΡΟΜΠΕΜΠΕΣ ΕΙΝΑΙ.
Αλλά αυτό που με ενοχλεί είναι η ποιότητα γραψίματος. Υπάρχει κόσμος που παραπονιέται για μερικές γραμμές διαλόγων σε άλλα παιχνίδια, κι εδώ τρώμε το κρίντζ με το κουτάλι και δεν ανοίγει ρουθούνι. Συγνώμη, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να σε πάρω στα σοβαρά όταν βρίσκεις το Forspoken cringe (που είναι), αλλά το να σου πετάει γυναίκα την ερώτηση “βυζγιά ή κώλος” να το θεωρείς καλό γράψιμο. Για όνομα του θεού εκεί στην Warhorse ωριμάστε.
Βugs του Kingdom Come Deliverance 2
Αρχικά το παιχνίδι κρασάρει για πλάκα. Άλλα δεν με ενοχλεί, άλλωστε έχω πατήσει Save&Exit τόσες φορές, που δεν καταλαβαίνω τη διαφορά. Εννοείται έχει θέματα στα textures, το collision και το clipping είναι στο θεό. Φυσικά και κολλάς στη γεωμετρία, στα κλαδιά, στις σκάλες, στις γωνίες, παντού. Εννοείται πως NPC θα buggάρουν ή θα σου κόψουν το δρόμο χωρίς να μπορείς να τους προσπεράσεις.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι
Αλλά αυτό που με τρελαίνει είναι όταν το “πιο immersive παιχνίδι που έγινε ποτέ”, σου ρίχνει κάτι ακυριές που ακόμη και πολύ χειρότερα παιχνίδια ντρέπονται να κάνουν. Θα σας πω την χαρακτηριστική εμπειρία μου. Υπάρχει μια αποστολή στην οποία πρέπει να συνοδεύσω, τον βουτυρομπεμπέ σε ένα κάστρο. Δεν μπορώ να πάω πολύ μπροστά ή πολύ πίσω, επομένως πρέπει να τον ακολουθώ. Το παιχνίδι μου πετάει ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ RANDOM λόγο μια ενέδρα.
- Την πρώτη φορά συνέχισα κανονικά, δεν έδωσα σημασία. ΧΑ. Το άλογο μου με έριξε κάτω, 4 αρματωμένοι σαν αστακοί ήρθαν πάνω μου και πέθανα. 1 load
- Την δεύτερη φορά, κατέβηκα και τους αντιμετώπισα με melee. Για όλους τους λόγους που προανέφερα, σκότωσα έναν και πέθανα από έναν τύπο που δεν ήταν καν στο οπτικό μου πεδίο. 2 load.
- Την τρίτη φορά, γκάζωσα το άλογο. Πάλι δεν κατάφερα να ξεφύγω, το άλογο με έριξε. Μέχρι να σηκωθώ είχα χάσει το 90% της ζωής μου. 3 load
- Την τέταρτη φορά, το παίζω έξυπνα. Βαράω τον έναν με crossbow, μπας και πεθάνει και το πάμε 1v3. Αποτυγχάνω. Πεθαίνω πριν κάνω reload. 4 load
- Την πέμπτη φορά, ρίχνω με τόξο. Μετά από 3-4 βέλη ο ένας πεθαίνει και πετυχαίνω το 1v3. Περιμένω τον Capon να με βοθήσει. Αμ δε. Ο Capon σε καμία περίπτωση δεν κάνει register πως χρειάζομαι βοήθεια ή πως γίνεται μάχη. Συνεχίζει μπροστά και πεθαίνω. 5 load
Να μην σας τα πολυλογώ, τα κατάφερα αφού κατέβηκα από το άλογο, έτρεξα με stealth πίσω από την ενέδρα και ίσα που πρόλαβα να καλέσω πάλι το άλογο για να προλάβω τον Capon. Γράφεις μετά “Hate the Game” ή δεν γράφεις;
Οι δύο λόγοι που μισώ πραγματικά το Kingdom Come Deliverance 2.
Θα μπορούσα να καταπιώ όλα τα παραπάνω. Κατ’ ακρίβειαν τα έχω καταπιεί στο προηγούμενο παιχνίδι. Όπως και σε άλλες μαζοχιστικές ασκήσεις, όπως το Dark Souls, το Kingdom Come Deliverance 2 σε ανταμείβει αν ξοδέψεις 50 ώρες πάνω του, ή αν ανακαλύψεις κάποια hacks που θα σε βοηθήσουν στο ταξίδι. Π.χ ο πιο ασφαλής τρόπος για μάχη είναι να έχεις τόξο, να τρέχεις και να τους γεμίζεις με βέλη μέχρι να γίνουν σκατζόχοιροι. Μετά από ένα ή δύο στο κεφάλι, πέφτουν νεκροί κι αν έχεις φουλ πανοπλία δεν μπορούν να σου κάνουν τόσο damage.
Τέλος πάντων. Είναι δύο οι λόγοι που μισώ το Kingdom Come Deliverance 2, παρά το γεγονός πως είναι ένα σπουδαίο παιχνίδι και περνάω καλά μαζί του.
Ο Πρώτος Λόγος
Ο πρώτος είναι πως το παιχνίδι είναι σε φάση ανάπτυξης από το 2018. 7 χρόνια τους πήρε. Προσοχή. Όχι 7 χρόνια όπως τα άλλα παιχνίδια. Το παιχνίδι δεν έχει περάσει από φάση pre-production, αποφάσεις για το gameplay και τέτοια. Από την αρχή ήξερε πως θα ήταν συνέχεια. Ήξερε πως θα πατούσε στα έτοιμα συστήματα του προηγούμενου. Ήξερε πού θα πήγαινε η ιστορία. Το έχουν πει και οι ίδιοι οι Devs πως το Kingdom Come Deliverance 2 είναι το πρώτο παιχνίδι όπως έπρεπε να γίνει. Και μπράβο τους. Αλλά ρε φίλε είχες 7 χρόνια να φτιάξεις όλα τα προβλήματα και πάλι είναι εκεί. Ό,τι μας χάλασε στο πρώτο, όλο το feedback που σου δώσαμε, το πήρες, το έκανες μια μπάλα, πήρες το gravity gun από το Half-Life και το έστειλες σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη “πήγαινε στη γωνιά να δεις αν έρχομαι”.
Ο Δεύτερος Λόγος
Ο δεύτερος λόγος είναι οι φανς του. Μα την παναγία δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να βλέπεις fanboys. Αν είστε fanboy ή ο Ντερίλας και το διαβάζετε αυτό, σας ζητώ συγνώμη. Αλλά δεν γίνεται το παιχνίδι να παίρνει λευκή επιταγή για όλα τα λάθη του και τις αστοχίες του, και σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια να μου το παίζετε ο Ιάσωνας Τριανταφυλλίδης (RIP) του gaming. ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ, οι ίδιοι άνθρωποι που λένε σε τιμια εφταράκια και οχταράκια “Συγχαρητήρια σου βάζω τρία”, για το Kingdom Come Deliverance 2 να λένε “Ατελές παιχνίδι αλλά καθαρό 10/10”.
Επίλογος
Όσοι αντέξατε να διαβάζετε ως εδώ, μπράβο. Σας χρωστώ κέρασμα.
Προς θεού, το παιχνίδι δεν είναι κακό. Είναι φοβερό. Κάνει πράγματα που άλλα στούντιο – π.χ Obsidian – δεν τολμάνε καν να προσπαθήσουν. Το κάνει αυτό λιγότερο εκνευριστικό στα σημεία; Όχι φυσικά. Το παιχνίδι – όπως και ο προκάτοχος του – έχει αδυναμίες. Έχει κάνει σχεδιαστικές επιλογές οι οποίες είναι μεν κατανοητές, αλλά κάνουν το βίο μας αβίωτο. Δεν θα άλλαζε η αξία του παιχνιδιού, αν είχαν ακούσει το feedback μας 7 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ! Αφού ούτως ή άλλως hacks ψάχνουμε. Δεν προσπαθούμε να παίξουμε το παιχνίδι. Προσπαθούμε να κάνουμε bypass τα συστήματα και ξεγελάσουμε τους μηχανισμούς του. Κι αυτό το αδικεί, παρά το εξυψώνει.
Όπως και να έχει, παίξτε και στηρίξτε το παιχνίδι γιατί το αξίζει. Αλλά και λίγη κριτική – ακόμη και στα πράγματα που λατρεύουμε – δεν βλάπτει. Ο Dan o Vavra δεν είναι ο Πάπας. Επειδή κάτι μας αρέσει δεν είναι υπεράνω κριτικής. Ως gamers πρέπει να μάθουμε να ασκούμε κριτική και στα καλά, για να μην καταλήγουμε mindless fanboys. Κι αυτό δεν αναιρεί από την αξία των games.
Επομένως το Kingdom Come Deliverance 2 δεν είναι ένα τέλειο παιχνίδι, ούτε 10/10. Αλλά είναι ένα σπουδαίο παιχνίδι που λάμπει παρά τις αδυναμίες του και τα ελαττώματά του. Και μπράβο του.
