Δεν ξέρω αν είναι θεωρία συνωμοσίας ή όντως συμβαίνει. Πάντως είναι κάτι που παρατήρησα, ειδικά φέτος που τα φετινά RPG έπεσαν το ένα μετά το άλλο. Υπάρχει μια αλλαγή στην πρόσληψη κάποιων πραγμάτων και η συζήτηση φαίνεται να παίρνει και μια διαφορετική τροπή. Ό,τι διαβάσετε εδώ πάρτε το με μεγάλη επιφύλαξη, όμως πιστεύω πως αυτό που αντιλήφθηκα έχει κάποια βάση, ακόμη κι αν στα σημεία μπορεί να κάνω λάθος. Πάμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Περσινά RPG – DragonAge Veilguard
Το αντιλήφθηκα για πρώτη φορά πέρσι με το Veilguard. To τελευταίο Dragonage ήταν ένα παιχνίδι doomed to fail, παρά τα 1.5 εκατομμύρια πωλήσεις που έκανε. Κάποιοι θα πουν όχι άδικα. Οι gamers είχαν στην μπούκα την Bioware από το Mass Effect 3. Το αίσχος του Inquisition, τα animations του Andromeda, η επική αποτυχία του Anthem, είχαν φέρει τους gamers στο αμήν. Με το Veilguard να είναι το πρώτο “make it or break it” παιχνίδι της Bioware, τα stakes ήταν στο θεό. Η Bioware χρειαζόταν μια νίκη κι έτσι έπεσε στην παγίδα που αναλύσαμε εδώ.
Κι ενώ τα πρώτα reviews ήταν θετικά, στη συνέχεια η γνωστή ορδή από youtubers και reviwers έπεσε πάνω και το ξέσκισε. Κακή ιστορία, χειρότεροι διάλογοι, γραφικά που δεν ταίριαζαν, απουσία σκοτεινών θεμάτων και γενικότερα θέματα στο gameplay. Ο κόσμος που ήθελε να το μισήσει είχε πλέον τα εργαλεία και τα επιχειρήματα να το κάνει και αντάμειψε αυτούς που του τα έδωσαν.
Εξακολουθώ να πιστεύω πως το παιχνίδι ήταν κάπου στη μέση, ένα εφταράκι ή οχταράκι αν είστε επιεικείς. Αλλά θεωρώ πως το παιχνίδι ήταν τίμιο. Η αλλαγή από live-service σε single-player, έδειχνε πως η Bioware δεν ήθελε να αρμέξει τους παίχτες, αλλά να τους πάρει με το μέρος της. Βέβαια αυτό δεν εκτιμήθηκε. Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως το Veilguard έβαλε τη βάση για εταιρίες που ήθελαν να πετύχουν ένα redemption story, να επιστρέψουν πίσω σε αυτό που τις έκανε σπουδαίες.
Φετινά RPG – Avowed
Για το Avowed έχω γράψει και κριτική και λίγα λόγια. TLDR, το παιχνίδι το θεωρώ εξαιρετικό, αντάξιο της κληρονομιάς της Obsidian. Παρά τις αδυναμίες του, θεωρώ πως ήθελε να κάνει λίγα πράγματα και καλά. Κράτησε το παιχνίδι μικρό, τα open zones ήταν μικρά και αξιομνημόνευτα, οι χαρακτήρες ήταν καλοί, το gameplay και το game design στον θεό. Όχι δεν ήταν ούτε το Kingdom Come Deliverance 2, ούτε καν το νέο Skyrim. Αλλά δεν επεδίωκε να ήταν και αυτές οι συγκρίσεις το έβλαψαν.
Πάλι η ορδή πήγε να κάνει ό,τι έκανε με το Veilguard. Τα ίδια επιχειρήματα, τα ίδια παράπονα για την ιστορία, τους χαρακτήρες, για το stealing system που δεν είχε. Επιχειρήματα ανακυκλωμένα, και εν πολλοίς έωλα, έμοιαζαν πως απλώς ήθελαν να βρουν λόγους για να γκρινιάξουν, όχι για να κάνουν κριτική. Πόσο μάλλον όταν το Avowed είχε όλα τα στοιχεία που σέβονται τον gamer. Λίγος χρόνος, δεν είναι bloated με περιεχόμενο, φτιαγμένος με το χέρι και όχι copy-paste, δεν έχει Α.Ι (παρά το γεγονός πως το κατηγόρησαν και για αυτό) και δεν έχει microtransactions.
Ό,τι έπιασε με το Veilguard απέτυχε στο Avowed γιατί υπήρχαν αρκετοί που διαφώνησαν. Βασικά η αντίσταση υπέρ του Avowed ήταν τόσοι που το εξαιρετικό κατά τα άλλα Podcast Friends Per Second, της Lucy James, του Jake Baldino και του Ralph Skill Up, χρειάστηκαν 2 εκπομπές στο να απαντάνε για τις κριτικές που αφήσανε στο Avowed. Πρώτη φορά είδα την τριάδα να “απολογείται” και να εξηγεί για κριτική, κι αυτό δείχνει πως ακόμη και οι youtuber reviewers υπόκεινται στην ευθύνη των λόγων τους
Φετινά RPG – Kingdom Come Deliverance 2
Το παιχνίδι που τα σάρωσε όλα. Δεν θα πω περισσότερα για το παιχνίδι. Το έθαψα σε δύο άρθρα που θα βρείτε εδώ και εδώ. Το παιχνίδι ξεκίνησε με μια στρατιά οπαδών που υπερασπίζονταν τα πάντα, ακόμη και τα λάθη και τις αδυναμίες του. Αυτό βοήθησε κάπως, γιατί μια μερίδα των gamer που ήθελαν κι αυτό το παιχνίδι να αποτυγχάνει, απέτυχε παταγωδώς. Φίλε δεν τα βάζεις με τον στρατό των fanboys, εκτός αν είσαι διατεθειμένος να χάσεις.
Αλλά για τον σκεπτόμενο gamer, το πρόβλημα έγινε ξεκάθαρο. Το παιχνίδι είχε σοβαρές αδυναμίες και όλοι το έκαναν γαργάρα. Ναι, καταλαβαίνω πως το παιχνίδι είναι σπουδαίο. Το ξέρω πως το παιχνίδι κάνει πολλά πράγματα και είναι φιλόδοξο. Αλλά δεν θα σου πέσει η μούρη αν παραδεχτείς πως κάποια πράγματα είναι στραβά. ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ.
Ήταν το σημείο που πολύς κόσμος κατάλαβε πόσο προκατειλημμένοι κάποιοι youtuber και κάποιοι reviewer. Όταν θέτεις κάποια κριτήρια για αξιολόγηση και μετά δεν τα τηρείς εσύ ο ίδιος, υπάρχει κόσμος που θα αντιδράσει. Τα διπλά standards που έλεγα εμφανίστηκαν εδώ. Και μπορεί ο κόσμος να το άφησε στην άκρη, επειδή όντως το KCD2 αξίζει, εντούτοις οι σκεπτόμενοι ακόλουθοι των youtubers, έγιναν σκεπτικοί
Φετινά RPG – Monster Hunter Wilds
Ο απόλυτος διχασμός για έναν gamer. Βασικά το Dragon’s Dogma 2 από την αρχή. Το παιχνίδι ήρθε και σάρωσε όλα τα player counts. Πάνω από ένα εκατομμύριο παίχτες το έπαιξαν και το έκαναν φουλ επιτυχία. Από την άλλη, οι απόψεις στο steam λένε άλλη ιστορία με το παιχνίδι να έχει 57% θετικές κριτικές.
Άρα τι; Πιστεύουμε τους φανς και θεωρούμε το Monster Hunter Wilds επιτυχία επειδή πούλησε; Ή θεωρούμε το παιχνίδι αποτυχία, αφού σχεδόν οι μισοί το μισούν; Το μισούμε εξαιτίας του performance ή το αγαπάμε εξαιτίας του gameplay;
Οι ερωτήσεις δεν έχουν απάντηση. Ο καθένας ας διαλέξει για τον εαυτό του. Αλλά το γεγονός πως θέτουμε αυτά τα ερωτήματα, έχει την αξία του. Δεν δίνουμε λευκές επιταγές σε παιχνίδια που αγαπάμε. Ούτε θάβουμε παιχνίδια για ένα στοιχείο τους, για να το αγνοήσουμε σε άλλο παιχνίδι.
Φετινά RPG – Assassin’s Creed Shadows
Όλη αυτή η αλλαγή στην προοπτική, ο σκεπτικισμός και οι διαφορές στα φετινά RPG, οδηγούν στην περίπτωση του Shadows. Περίμενα πως το παιχνίδι θα πήγαινε άπατο. Όλοι το είχαν κράξει. Κάθε tweet ήταν και controversy. Και φυσικά το έβγαζε η Ubi, που ήδη τα τρολ χόρευαν πάνω από το πτώμα της. Μετά την αποτυχία του Outlaws, το Shadows προβλεπόταν να ήταν το Veilguard για την Ubi και το κύκνειο άσμα της.
Ω πόσο λάθος είχαμε. Το Shadows πήγε τρένο, δίνοντας ανάσα ζωής στην Ubi. Τελικά κοίτα να δεις κάποια πράγματα! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ! Τρομερό; Σας ανατίναξα τους εγκεφάλους τώρα, το ξέρω. Το παιχνίδι δεν το έχω παίξει, αλλά πολλοί – ανάμεσά τους και ο ΓΚΟΥΡΟΥ ΤΟΥ GAMING Γιώργος Λόρδος Ντερίλας – είδαν τις πολλές βελτιώσεις στο παιχνίδι, τα βήματα μπροστά που έκανε, το πόσο βελτιωμένο ήταν από το Valhalla. Και ποιος να το ήξερε; Οι άνθρωποι εκτιμούν όταν κάνεις ειλικρινείς προσπάθειες, και δεν τους αρμέγεις. Δηλαδή, ό,τι γκρίνιαζαν οι youtubers, αλλά τώρα που έγινε αυτό που ζητούσαν, ψάχνουν νέο λόγο για να γκρινιάξουν.
Επίλογος
Πιστεύω πως η προσληψη των παιχνιδιών έχει αλλάξει. Μπορεί οι youtubers να βοήθησαν την βιομηχανία να βγει από την κόλαση των lootboxes και των microtransactions, αλλά τώρα που το αφήγημα αλλάζει, δυσκολεύονται. Ζητούσαν single-player παιχνίδια και τώρα γκρινιάζουν για αυτά. Ήθελαν τιμιότερα παιχνίδια και φωνάζουν για τους διαλόγους και για features που δεν υπάρχουν. Έλεγαν χρόνια στην Ubi να φτιάξει το Assassin’s και να πάει στην Ιαπωνία, και τώρα που το έκανε, πάλι την κράζουν.
Αλλά δεν πιστεύω πως το Shadows θα είχε τόση καλή πρόσληψη, αν δεν υπήρχε αυτή η μεταστροφή από το Veilguard και μετά. Ειδικά το Avowed γύρισε το παιχνίδι και έκανε τους ανθρώπους που ήθελαν μια “fun εμπειρία” να μιλήσουν. Επιτέλους υπήρξε αντίλογος σε όλους τους σκληροπυρηνικούς που πιστεύουν πως το gaming ξεκίνησε και τέλειωσε με τον Μιγιαζάκι.
Εγώ το λέω υποκρισία. Και ο κόσμος το έχει ψιλιαστεί και τσινάει σε youtubers και “ανεξάρτητους” reviewers που απλώς δίνουν στο κοινό τους αυτό που ζητάει. Είναι μεγάλο θέμα και ευθύνη να κάνεις ένα review και αυτό είναι κάτι που θα το δούμε στο επόμενο “Λίγα Λόγια”. Μέχρι τότε keep playing.
