…του 2023. Ή του 2021. Γενικά δεν θα μιλήσουμε για τα φετινά Game Awards. Επειδή κάποιοι (βασικά ένας) μας κατηγορείτε πως σας σερβίρουμε μπαγιάτικα νέα, σήμερα είπα να το τερματίσω. Θα μιλήσω για τα Game Awards των περασμένων ετών, πρώτον για να δώσω ένα σημαντικό μάθημα στο τέλος, και δεύτερον, γιατί μερικά νέα παλιώνουν σαν καλό κρασί.
Αυτό το DLC ποιος θα το βραβεύσει;
Από την απαρχή σχεδόν των Game Awards, υπήρχε το θέμα με το status των DLC. Πώς τα κατηγοριοποιούμε; Άλλοι λένε, να βγει ξεχωριστή κατηγορία. Άλλοι, να τα βάλουμε μαζί με τα υπόλοιπα. Κανείς δεν ξέρει και είναι φυσικό. Όταν βγαίνουν DLC σαν… δεν ξέρω… το Witcher 3: Blood and Wine που αξίζει όσα πέντε live service μαζί, το ερώτημα είναι λογικό. Το ίδιο ερώτημα επανήλθε πριν λίγα χρόνια με το DLC του Cyberpunk. Ένα μικρο-overhaul όλου του παιχνιδιού, που ήταν σαν νέο παιχνίδι από μόνο του. Either way μοιάζει αδικία. Μια ξεχωριστή κατηγορία, απλώς τσουβαλιάζει τα DLC (βλ. Horse Armor). Από την άλλη, ένα DLC δεν αξίζει πάντα όσο ένα παιχνίδι. Αν διαχωρίσουμε και πούμε “α αυτό το DLC κάνει για game of the year, αλλά αυτό όχι” θα κατηγορηθούμε για διπλά standards. Γενικά το DLC είναι ένας γρίφος που δεν έχει βρει ακόμη τη λύση του.
Καλά, είναι αυτό το Game of the Year;
Γιατί να μην είναι; Τι; Δεν ήταν καλό το It Takes Two; Φυσικά και ήταν. Οκ, μπορεί να έχει παιδικά γραφικά, ένα πολύ χαλαρό και οικογενειακό presentation, αλλά από άποψη μηχανισμών, gameplay και ιστορίας ήταν μαγικό. Ναι, θα μπορούσε το είχε πάρει το Metroid ή το Resident Evil. Αλλά και το It Takes Two είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Δεν θα πρέπει να αφήνουμε τις προκαταλήψεις μας να μπαίνουν εμπόδιο στη κρίση μας. Ναι, τα φωτορεαλιστικά γραφικά και η ξέφρενη δράση είναι ωραία, αλλά η εμπειρία του gaming πάει παραπέρα από αυτά. Ακόμη ένα παιχνίδι με πιξελ αρτ, θα μπορούσε να είναι Game of the Year, αν ήταν τόσο καλό όσο – λέμε τώρα – το Vampire Survivors.
Game Awards is Politics
Ξέρω πως σας κακοκαρδίζω, αλλά ναι. Το gaming είναι politics. Και να σας πω κάτι; Καλά κάνει και είναι. Όπως έλεγε και ο Rhys Ifans στο Anonymous “All art is political, or it would be mere decoration”. Και, ναι τα παιχνίδια είναι έργα τέχνης και έχουν την δυνατότητα να κάνουν πολιτικό σχολιασμό; Ή νομίζετε πως παιχνίδια όπως το Bioshock, το Spec Ops: The Line, το Disco Elysium, το Grand Theft Auto ή το Outer Worlds δεν κάνουν πολιτικό σχολιασμό; Κάποια παιχνίδια το κάνουν καλά. Άλλα όχι. Αλλά σημασία έχει πως τα παιχνίδια έχουν αυτή τη δυνατότητα, να εξερευνούν πολιτικά ζητήματα.
Αλλά κι πάλι. Δεν ζούμε σε μια φούσκα. Καθημερινά ακούμε και από ένα στούντιο να κλείνει, ένα άλλο να κάνει μαζικές απολύσεις. Αυτά είναι πολιτικά ζητήματα. Τα lootboxes και τα surprise mechanics είναι κι αυτά πολιτικά ζητήματα που καταλήγουν θέματα στη βουλή. Νόμοι θεσπίζονται για την καλύτερη ρύθμιση της βιομηχανίας και την προστασία των παικτών. Είναι δυνατόν να κλείνουμε τα μάτια σε αυτά τα ζητήματα, επειδή ο Μήτσος και ο Μπάμπης και ο Νόντας θέλουν απλώς να παίξουν LoL και τους χαλάμε το Φενγκ Σούι όταν τα συζητάμε;
Αγιοποιήστε την Larian τώρα
Κλασικά, ένα σωστό Game Awards πρέπει να έχει κάποιον εκπρόσωπο της Larian να λέει τα αυτονόητα. Αν η FromSoft είναι ο Μεσσίας του gaming, τότε η Larian είναι η μητέρα Τερέζα. Devs που μας θυμίζουν πως το σωστό game development έχει να κάνει με πάθος, ταλέντο, δημιουργικότητα και να κάνεις παιχνίδια που θες να παίζεις. Devs που μας δίνουν παιχνίδια με βάθος και νόημα. Και κυρίως Devs που δεν προσπαθούν να μας στραγγίζουν από κάθε ευρώ με microtransactions και seasonpasses.
Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα των Game Awards;
Αυτό που θέλω να πω είναι πως στα Game Awards, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τα προβλήματα του χθες, είναι τα προβλήματα του σήμερα, που είναι τα προβλήματα του αύριο. Τα ίδια που λέγαμε πέρσι, τα λέμε και φέτος και θα τα πούμε και του χρόνου. Έχει νόημα να συζητάμε; Φυσικά. Ανταλλάζουμε απόψεις, αναπτύσσουμε επιχειρήματα, προσπαθούμε να δούμε που πάει η κατάσταση. Το νόημα δεν είναι να γίνουν όλα σωστά ή να πάρουμε μια τελεσίδικη απάντηση. Οι καταστάσεις αλλάζουν μέρα με την μέρα και το σωστό του σήμερα είναι το λάθος του αύριο. Το σημαντικό είναι να διατηρούμε ζωντανό τον διάλογο και να εμπλουτίζουμε το χώρο του gaming με σκέψεις και προβληματισμό.
Τότε ναι, τα Game Awards ίσως να έχουν και μια άλλη αξία πέρα από ένα αγαλματάκι και μια ομιλία.
